به گزارش رسانه‌های کُردی در ترکیه، یک خانواده کُرد ایرانی سه بار از ایران به ترکیه رفتند تا جسد پسرشان را تحویل بگیرند، اما مقامات ترکیه هنوز آن را به آنها تحویل نداده‌اند. این پسر جوان عضو گروه مسلح پ.ک.ک بوده که در شرناخ کشته شده است.
یک زن کُرد ایرانی به نام شُرِت نوریزاده (Shoret Nurîzadê) که پسر جوانش در درگیری‌های گروه تروریستی پ.ک.ک با ارتش ترکیه در شرناخ کشته شده است، در مدت یک سال اخیر سه بار برای تایید هویت جسد پسرش از ایران به این شهر ترکیه رفته است، هر بار با مشکلات جدیدی روبرو می‌شود و هنوز نتوانسته است جسد پسرش را تحویل بگیرد.
جسد کمال سلیمی، عضو ایرانی پ.ک.ک (HPG) و یگانهای زنان آزاد (YJA-Star) که در درگیری با ارتش ترکیه در حومه شهر شرناخ در جنوب شرقی ترکیه جان خود را از دست داد، ابتدا به مدت دو هفته در سردخانه بیمارستان شرناخ نگهداری شد. اما پس از این مدت، پلیس، بدون اطلاع خانواده‌ها اجساد را با خودروهای زرهی منتقل و در گورستان دسته جمعی در محله باچلسیولر دفن کرد. همچنان درخواست خانواده‌ها برای دریافت اجساد بی‌پاسخ مانده است.
جنازه کمال سلیمی، عضو ایرانی پ.ک.ک، که در درگیری در ناحیه سیلوپی شرناخ در ۲ سپتامبر ۲۰۲۰ کشته شد، یکی از این جنازه‌ها است. خانواده سلیمی پس از دریافت خبر مرگ کمال، از منطقه سلماس ارومیه در ایران به شرناخ ترکیه رفتند. این خانواده در ۱۲ اکتبر ۲۰۲۰ برای شناسایی جسد در بیمارستان دولتی شرناخ وارد این شهر شدند. اما موفق به تحویل گرفتن جسد نشدند و به ایران بازگشتند. مدتی بعد به درخواست پلیس ترکیه، برادر کمال، ارگش سلیمی (Argesh) برای اخذ نمونه DNA برای بار دوم به شرناخ رفت. پس از آزمایش DNA وی، او به ایران بازگشت. اما مقامات با او تماس گرفتند و گفتند DNA باید از مادر کمال گرفته شود. در نتیجه مادر کمال، شُرِت نوریزاده، هفته گذشته دوباره به شرناخ رفت و نمونه DNA داد.
بیشتر بخوانید:
مجید دلایی میلان؛ قربانی سیاست عضوگیری پژاک از روستاهای مرزی و محروم ایران
شُرِت نوریزاده یک سال است که برای تحویل گرفتن جسد فرزندش می‌جنگد. او گفت «که به محض شنیدن خبر درگذشت فرزند محبوبش، اعضای خانواده ابتدا به استانبول رفتند، از آنجا به دیاربکر (آمد) و سپس با اتوبوس به شرناخ رفتند. اولین بار که آمدیم، پلیس و دادستان ما را به ایران فرستادند و گفتند:«ما نمونه خون نمی‌گیریم.»
وی افزود: «سپس آنها با ما تماس گرفتند و از ما خواستند که به شرناخ برویم. من به آنها گفتم که نمی‌توانم بروم چون حالم خوب نیست و در عوض پسرم می‌رود. آنها در تماس تلفنی به پسرم گفتند، «تو بیا و نمونه خون بده.» پسرم رفت و نمونه را داد. هر روز دعا می‌کردم که خون منطبق شود. اما بعد از حدود ۳ ماه تماس گرفتند و گفتند من باید بروم و نمونه DNA بدهم.»
شُرِت در ۶ اکتبر مجدداً به شرناخ سفر کرد، اما این بار پلیس به او گفت: «تو یکبار خون داده‌ای. ما نمیتوانیم بارها و بارها هزینه آزمایش‌های شما را پرداخت کنیم»
خانم نوریزاده اصرار داشت که نمونه بدهد و بالاخره از او نمونه خون گرفتند.
این مادر کُرد تاکید کرد: «این یک سفر ۱۱ ساعته بود. آیا آنها وجدان ندارند؟ من به اینجا آمده‌ام تا با وجود همه این مشکلات جسد فرزندم را تحویل بگیرم.»
شُرِت یک مادر است و دوست دارد جسد پسرش را به ایران ببرد، اما اجازه ندارد. ظاهراً حکومت ایران اجازه نمی‌دهد. وی مدعی است صدها نفر مثل پسرم جان باخته‌اند، اما اجازه عبور اجساد از مرز داده نشده است. حتی اگر نتوانم جنازه را با خود ببرم، می‌خواهم او را در وان، نزدیکترین شهر به خانه‌مان دفن کنم. حداقل میدانم که او قبر دارد. من نمی‌توانم هر روز بر سر مزارش بروم، اما میتوانم یک بار در ماهانه به وان بروم و کنار قبر او بنشینم».
گفتنی است هزاران نفر از اعضای ایرانی پ.ک.ک و پژاک (شاخه ایرانی این گروه مسلح) در جنگ با ترکیه کشته شده‌اند؛ اما هنوز جسد آنها تحویل خانواده نشده است. پ.ک.ک بسیاری از این افراد را در کوهستان رها کرده و برخی نیز در ترکیه بدون نام و نشان دفن شده‌اند.