یکی از معضلات مهم بعضی خانواده‌های کرد مناطق مرزی در استان‌های آذربایجان غربی، کردستان، کرمانشاه و ایلام مسئله ربایش کودکان آنان توسط گروه‌های مسلحی است که دولت ایران آنها را غیرقانونی می‌داند و در خاک عراق به ویژه در کوه‌های واقع در نزدیکی مرز ایران در اقلیم کردستان مستقر هستند. طبق گزارش‌های متعدد محلی، منطقه‌ای (مانند دیدبان کرد) و بین‌المللی (دیدبان حقوق بشر، عفو بین‌الملل، کمیته حقوق کودکان شورای امنیت سازمان ملل متحد) کودکان با زور ربوده و یا به شیوه‌های مختلف فریب داده شوند. گزارش‌های محلی در استان‌های مذکور حاکیست تاکنون دهها کودک کرد با زور یا با فریب به عضویت حزب کارگران کردستان (پ ک ک) و شاخه آن برای ایران، حزب حیات آزاد کردستان (پژاک) در آمده‌اند و خانواده تعدادی نیز علی‌رغم مراجعه به کوه‌های قندیل در اقلیم کردستان نتوانسته‌اند حتی با فرزندان خود دیدار کنند.
مجلس می‌تواند دولت را ملزم به پیگیری سرنوشت کودک سربازان کند
این در حالی است که کودکان کرد نیز همانند دیگر کودکان سایر استان‌ها شهروندان ایرانی‌اند و لذا دولت موظف است از حقوق شهروندان خود دفاع نماید. بعضی از خانواده‌ها در مصاحبه با دیدبان حقوق بشر کردستان ایران از دولت انتقاد می‌کنند و معتقدند اگر کودکی در شهرهای بزرگ مانند تهران با شرایطی مشابه مواجه می‌شد، صدای خانواده‌ها را بهتر می‌شنیدند و برای نجات کودکان از شرایط اسفناک اقدامات مختلف از جمله حقوقی انجام می‌داد اما کودک سربازان کرد در پ ک ک/پژاک قربانی سکوت دولت و رسانه‌ها نیز هستند.
علی حیدری، کارشناس مسائل ترکیه، در گفتگو با دیدبان حقوق بشر کردستان ایران در مورد آنچه دولت می‌تواند انجام دهد معتقد است: “به نظرم می‌توان در دو حوزه کار کرد: اول می‌توان از طریق مجلس و نمایندگان کرد دست به اقداماتی زد. یعنی طرح‌هایی به تصویب برسد و دولت ملزم به اجرای آنها باشد. دوم، از طریق همکاری با ترکیه و شرکت در برنامه‌های آنها یا دیدار با موسسات و نهادهای ترک که در این حوزه مشغول به کار هستند. آنها در این حوزه از ما جدی‌تر و به دنبال این هستند این بحران امنیتی را در سال جاری ریشه کن کنند.
مسئله کودک سربازان کرد بایستی در شواری حقوق بشر سازمان ملل مطرح شود
با توجه به ممنوعیت کمک دولت‌ها به گروههایی که از کودکان به عنوان سرباز استفاده می‌کنند و کمک‌های گسترده کشورهای غربی از جمله آمریکا به یگان‌های مدافع خلق (ی.پ.گ.) که به گفته بسیاری از کارشناسان و حتی شخصیت های سیاسی غربی از جمله جان بولتون، مشاور سابق امنیت ملی آمریکا، ی.پ.گ. همان پ ک ک است، این کارشناس مسائل ترکیه افزود: کشورهای غربی ی.پ.گ. را به عنوان گروهی تروریستی نمی‌شناسند و به همین دلیل فشار زیادی به آن وارد نمی‌کنند. همچنین، فشار به گروه‌ها بر مبنای همراستایی با سیاست‌های غرب تنظیم می‌شود. اگر گروهی با آنان هماهنگ باشد، به نظر می‌رسد فشار چندانی به آن وارد نمی‌کنند. علی حیدری معتقد است با مطرح کردن موضوع در محافل حقوق بشری بین‌المللی می‌توان به نتیجه رسید و به اجلاس دوره‌ای حقوق بشری سازمان ملل به عنوان محلی مناسب برای مطرح کردن موضوع به صورت مستند اشاره کرد.