دیدبان حقوق بشر کردستان ایران در ادامه گفتگوهای مستمر خود با خانواده قربانیان جنایات گروه پ ک ک/ پژاک با پدر «سلمان مرادی» یکی دیگر از قربانیان گفتگویی را ترتیب داده است.
سلمان نوجوان مریوانی اهل روستای ابراهیم آباد که تنها ۱۵ ساله بود که از خانواده جدا شد و پژاک به خانواده اش هیچ اطلاعی از زنده یا کشته شدنش ندادند.
این یکی از رویکردهای ثابت گروه هایی شبه نظامی چون پ ک ک/ پژاک است که بعد از یک یا چندسال از کشته شدن کودکان، به خانواده ها اطلاع می دهند که فرزندانشان کشته شده و در اغلب موارد هم از محل دفن آنها خبری نمی دهند.
بنا به گفته اکثر خانواده ها، پژاک معمولا به آنها فشار آورده که چرا با رسانه ها در خصوص فرزندانشان گفتگو کرده اند، تا بلکه آنها بتوانند در سایه سکوت رسانه ای، کماکان به «نقض حقوق شهروندان کردی» ادامه دهند.
یکی دیگر از نکات قابل تامل این است که رویکرد گروه های شبه نظامی چون پژاک در استفاده از کودکان در جنگ، بر خلاف تعهدی است که آنها در «کنوانسیون ژنو» مبنی بر عدم استفاده از کودکان کمتر از ۱۸ سال داشتند.
در واقع این اقدامی ناقض حقوق بشری است که این گروه ها به طور مستمر به انجام آن اصرار می ورزند.
متن کامل گفتگو به شرح زیر است:
سه سال است که از پسرم هیچ خبری ندارم و امروز شرایطی که داریم این هست که مادرش مریض است و من مسئولیت نگهداری ازش را بر عهده دارم.
سلمان با دوستش به اسم هژیر محمدی سه سال پیش از ما جدا شدند، پس از یکسال دوستش برگشت اما از سلمان هیچ خبری تا امروز نشده است.
بنا به گفته دوستش، آنها تنها بیست روز با یکدیگر بودند.
آنطور که دوست سلمان به ما گفته، از آنها فقط کار می کشیدند و مشغول به امور مختلفی از جمله درست کردن سنگر و حفر تونلشان می کردند و اینکه متوجه نشده که از محلی که برایشان در نظر گرفته بودند خارج شود تا ببیند که آنجا کجاست.
موضوع دیگری که هست اینکه، پسر دیگرم (ناصح مرادی) دو سال پیش پی برادرش رفت و تا امروز برنگشته و دیگر خبری از او هم نداریم.
ما حتی نمی دانیم که آیا ناصح زنده است، کشته شده، زندانی است یا چه بلایی بر سرش آوردند و واقعا نمی دانیم که به کجا و چه کسی باید مراجعه کنیم.
* دیدبان حقوق بشر کردستان ایران در خصوص این افراد همچنان به پیگیری های خود تا دست یابی به نتیجه ای مشخص از سرنوشت نامعلوم شهروندان کرد گرفتار شده در گروه های شبه نظامی ادامه می دهد.
