احزاب سیاسی کُرد و موسسات ترویج زبان، کمپینی را آغاز کردهاند و از دولت ترکیه میخواهند زبان کردی را به عنوان زبان رسمی در این کشور به رسمیت بشناسد. دولت ترکیه نیز با اعمال محدودیت در فعالیتهای آنها، به این اقدام پاسخ داد. حزب دموکراتیک خلقها (طرفدار کردها- ه.د.پ) و تعدادی دیگر از احزاب کردی، رویدادها و تجمعات را در مناطق کردنشین در جنوب شرقی ترکیه، برای ارتقا وضعیت و رسمیت بخشیدن به زبان کردی آغاز کردند.
نیروهای امنیتی ترکیه در استان شرناخ از تجمع سیاستمداران و فعالان در پارک این شهر جلوگیری کردند. اما این اقدام نیز این مانع از تجمع معترضان در مقابل دفتر HDP در شرناخ نشد. بدیر دمیر، یکی از برگزارکنندگان این رویداد، به رووداو گفت که آنها اجازه ندارند این رویداد را طبق برنامه، برگزار کنند چرا که مقامات استان آن را تحمل نمیکنند.
زبان کردی در ترکیه در شرایط رسمی ممنوع است. محدودیت زبان در طی روند صلح بین دولت و حزب کارگران کردستان (پکک) در سال 2013 کاهش یافت. با این حال، هنگامی که روند صلح در سال 2015 پایان یافت، همه چیز معکوس شد.
حسین كاكماز، یكی از نمایندگان حزب ه.دپ، كه در این مراسم شركت داشت گفت كه دولت از طریق سرپرستهایی كه به جای شهرداران وابسته به ه.د.پ تعیین كرده است، سعی در جلوگیری از فعالیتهای ترویج زبان كردی دارد. وی گفت: «هدف آنها این بود که زنان و کودکان ما زبان خود را فراموش کنند، اما ما از این زبان محافظت خواهیم کرد، مهم نیست که آنها چقدر تحریم بر ما اعمال کنند». حامیان زبان کُردی همچنین در استان وان تجمع کردند و قصد دارند در 7 ژوئن رویدادهای مشابهی را در دیاربکر نیز برگزار کنند. این رویدادها شامل رقص و آوازهای کردی و همچنین شعارهایی خواهد بود بود که خواستار رسمی شدن این زبان در کشور است. حامیان این کمپین اعتقاد دارند که زبان کُردی باید زبان رسمی باشد. امضای طومار با هدف فشار بر دولت برای به رسمیت شناختن زبان کُردی، از جمله فعالیتهای این افراد است.
حامیان رسمی شدن زبان کردی اعتقاد دارند: «برای پایان دادن به سرکوب سیاسی زبان کردی، نباید خواستههای خود را محدود به موارد تنظیم قانونی کنند. زیرا آنها تمایل دارند در عمل، حذف همه موانع را مشاهده کنند. کردی باید در همه سطوح و نهادهای دولتی به یک زبان رسمی تبدیل شود و در همه مقاطع تحصیلی باید به عنوان یک زبان آموزشی تدریس باشد».