فهرست طولانی اسامی کردهای ایرانی قربانی پژاک، شاخه پ.ک.ک، نشان می‌دهد این گروه تا چه حد جنایت کرده و سکوت مرگبار مدعیان حقوق بشر تاکنون سبب شده تا این گروه به جنایات خود ادامه دهد.
درسا دلایی میلان فرزند ابراهیم و بتول از روستایی در شهرستان ماکو واقع در استان آذربایجان غربی وقتی قربانی پژاک شد هنوز نوجوان بود. داستان تکراری این قربانیان در پژاک این است که با تهدید و فریب آنان را به قندیل می‌برند و در آنجا راه بازگشت بر آنان بسته است. فقط راه مرگ را برای آنان باز می‌گذارند.
درسا دلایی میلان را به زرین زیلان تبدیل کردند و اسلحه به دستش دادند. درسا راهی حکاری در ترکیه شد. او نیز همانند بیشتر دیگر قربانیان در طی مدت کوتاه پس از عضویت در دهم ژوئن 2012 به دست ارتش ترکیه کشته شد.
پژاک مدعی استقلال از پ.ک.ک است اما این دروغی بیش نیست. پژاک شاخه‌ای از پ.ک.ک می‌باشد و برای آن از بین کردهای ایران نیروی جنگجو تامین می کند تا راهی مرگ شوند.
آقای کبودوند، آیا سکوت نشانه همراهی و همدلی با پژاک است؟ مگر حقوق بشر تعریفی در «سازمان حقوق بشر کردستان» شما فقط شامل موارد بیرونی می‌شود؟ همانند نام خود واقعا محمدِ صدیق باشید.