افزایش سطح تحصیلات دختران کُرد مانع از تکرار داستان «کبری حاجی زاده»ها می شود

در خصوص دلایل جذب شدن و البته نحوه عضو گیری پ ک ک/پژاک بسیار سخن ها گفته شده است، سطح نامناسب تحصیلاتی، مشکلات متعدد اقتصادی و معیشتی و در کل زندگی سخت و نامطلوبی که برخی از خانواده های کردنشین ایرانی دارند منجر به افزایش این پدیده نامیمون می شود.

فرزندان چنین خانواده هایی که مشکلات اقتصادی، اجتماعی و البته فشارهای بعضا بی دلیل و غیرمنطقی پدر و مادرهای خود را نمی توانند تحمل کنند، به دنبال راه فراری می گردند، اما غافل از آنکه به هیچستان می روند و زندگی خود و خانواده اشان را تباه می سازند.

این افراد طعمه های مناسب و راحتی برای اعضای پژاک هستند تا بتوانند با مانور دادن روی فکر آنها، آینده و زندگی بهتری در آن گروه را برایشان ترسیم کنند و با وعده های پوچ و بی اساس، ذهن این افراد را تحت کنترل درآورده و به راحتی فریب دهند.

در این میان، دختران کُرد ایرانی سهم قابل توجهی از عضویت های اجباری در این گروه را دارا هستند که بسیار جای تاسف و البته تامل دارد.

متاسفانه دیدگاه نامناسبی که میان برخی از شهروندان کُرد ما در خصوص دختران وجود دارد مبنی بر اینکه آنها بیشتر باید در امور خانه به مادر یا پدرشان کمک کنند و نیازی به حضور در مدرسه و ادامه تحصیل ندارند! خود یکی از عوامل سوق دادن آنها به سمت عضویت در گروه های شبه نظامی و آینده ای مبهم و نامعلوم است.

از سوی دیگر، مسئولین استان کردستان و فرمانداران شهرهای آن، باید بیش از پیش شرایط و امکانات تحصیلی را در مناطق مرزی و کمتر توسعه یافته آن استان مورد توجه قرار دهند تا بلکه در آینده کمتر شاهد داستان هایی چون زندگی «کبری حاجی زاده» ها باشیم.

کبری حاجی زاده یکی از صدها دختر کرد ایرانی هست که بنا به مجموعه ای از شرایط نامناسب زندگی، فریب پژاک را خورد و در نهایت در غربت، به دور از کانون گرم خانواده و در سن پایین کشته شد!

این پایان غم انگیز و تاسف آور برای کودکان و نوجوانان کُرد بسیاری است که قربانی سیاست استفاده از «کودک سربازان» توسط پ ک ک/پژاک می شوند.

افراد زیر ۱۸ سالی که هنوز به درستی نمی توانند خوب و بد را تشخیص دهند، دید و رویکرد صحیحی از زندگی ندارند، شناختی از گروه های شبه نظامی کُردی ندارند و از همه مهمتر احساسی و عاطفی هستند و راحت تحت تاثیر وعده های رنگارنگ اعضای پژاک قرار می گیرند.

امیدواریم سازمان ها و نهادهای حقوق بشری داخلی و بین المللی بیش از پیش به این موضوع توجه کرده و اقدامی موثر در راستای جلوگیری از تداوم این روند توسط گروه های فوق الذکر انجام دهند.

ترک پاسخ

لطفا نظر خود را وارد کنید
لطفا نام خود را اینجا وارد کنید