جایگاه زنان در گروه‌های تروریستی مانند پژاک و پ.ک.ک، همواره مورد توجه پژوهشگران و محققان بوده است. این گروه‌ها که سعی داشته و دارند از فضای سنتی و بعضاً ضد زن در جامعه کُردی سواستفاده کنند، به دختران و زنان وعده آزادی و رفاه داده؛ اما در عمل، زنان و دختران در این گروه‌ها به برده جنسی، تروریست و عضو ساده فرقه تبدیل می‌شوند. این گروه‌های تروریستی، حق ازدواج و مادر شدن را از زنان گرفته و در عین حال، شعار آزادی زن سر می‌دهند. برخوردهای حذفی با زنان در این گروه‌ها، یک رویه است و به این دلیل نیز بارها شاهد خودسوزی زنان بوده‌ایم. زنانی مسخ شده، فریب خورده و قربانی؛ که برای شعار پوچ و مضحک «آزادی اوجالان» دست به خودسوزی می‌زنند. بسیاری از این خودسوزی‌ها نیز در فضای کوهستان صورت گرفته و مشخص نیست حقیقت ماجرا چیست؟ آیا این زنان قصد فرار داشته‌اند و اعدام شده‌اند. در پ.ک.ک و پژاک، هر چیزی ممکن است.
گروه‌های مسلح مانند پ.ک.ک و پژاک سعی کرده‌اند که از جسم و روح زن برای قدرت‌نمایی خود و جذب نیرو استفاده کنند. به عنوان مثال، عبدالله اوجالان؛ در نوشته‌های خود، بارها به زنان تحقیر کرده و گزارش‌های زیادی در مورد وضعیت بد زنان در مقرهای پ.ک.ک و تجاوز به آنها توسط سران این گروه منتشر شده است. همه توجیهات پ.ک.ک نیز در مورد زنان، با انتقاد از جامعه مردسالار در کردستان ارتباط دارد. اما فراموش کرده‌اند که اوجالان، دوران کالکان و جمیل باییک نیز خود مرد بودند. شعار حمایت از زنان در پ.ک.ک در حالی مطرح شده است که در این گروه؛ ازدواج و مادر شدن ممنوع است. لذا باید پرسید که چرا زنی را که روح و روانش به مانند مادر، عاطفی و به دور از خشونت است، مجبور به راهی می‌کنید که در آن جنگ و خشونت و کشتن حرف اول و آخر را می‌زند؟ چرا زنان را وادار به خودسوزی و آنها را در کوهستان، محبوس می‌کنید؟ همه احترام پ.ک.ک و سران آن به زنان، قرار دادن آنها در یک پُست تشریفاتی به عنوان ریاست مشترک است!
دیدبان حقوق بشر کردستان ایران که بارها در مقالات، گزارشات و اخبار خود به وضعیت وخیم زنان در پ.ک.ک و پژاک پرداخته بود، اخیرا نیز به رویه جدید و خطرناک پژاک و پ.ک.ک در اعلام با تاخیر خبر مرگ اعضا به خصوص اعضای ایرانی توجه کرده است. خبرگزاری فرات، ارگان گروه تروریستی پ.ک.ک و پژاک، اخبار مرگ اعضای خود را با تاخیر‌های چند ماهه و چند ساله اعلام می‌کند. این اقدام مصداق ناپدیدسازی اجباری و یکی از جنایات جنگی است. در این حالت، علت واقعی مرگ این اعضا مشخص نیست و حتی ممکن است این افراد زنده باشند. اما پ.ک.ک و پژاک برای ناامید و منصرف کردن خانواده از جست‌وجوی بیشتر، خبر مرگ اعضای خود را به دروغ اعلام می‌کنند.
در تازه‌ترین تحول مربوط به این جنایت پژاک/پ.ک.ک، خبرگزاری این گروه تروریستی، اعلام کرده که «13 مارس ۲۰۲۰ / ٢٣ اسفند ١٣٩٨ در منطقه متینا در نتیجه‌ی بمباران جنگنده‌های ارتش ترکیه، سه عضو پ.ک.ک از جمله یک دختر ایرانی کشته شده‌اند». نام و نام خانوادگی این عضو ایرانی، «جمشیده زیبا»، کد سازمانی وی «آوینار دلگش» و شهر محل تولد وی سلماس ذکر شده است. تصاویر منتشر شده توسط پ.ک.ک، گویای سن پایین این عضو ایرانی در هنگام کشته شدن (و طبیعتاً سن پایین‌تر وی در هنگام عضویت در پ.ک.ک/ پژاک) است.
به این ترتیب، کاملا مشخص است که کودکان و نوجوانان کمتر از 18 سال ایرانی، توسط پ.ک.ک و پژاک ربوده می‌شوند و یا فریب می‌خورند و در نهایت در کوهستان به طرز مشکوکی کشته می‌شوند. این در حالی است که پ.ک.ک و پژاک و سایر شاخه‌های این گروه تروریستی همواره منکر وجود کودک‌سرباز در ساختار خود شده‌اند؛ اما به طرز عجیبی عکس‌های این کودکان را منتشر و به «به کشتن دادن» آنها نیز افتخار می‌کنند. در واقع پ.ک.ک و پژاک در این مورد، مرتکب دو جرم و جنایت جنگی عمده شده است: استفاده از افرادزیر سن قانونی و نقض کنوانسیون حقوق کودکان- اعلام خبر مرگ این اعضا با تاخیر و تلاش برای ناپدیدسازی اجباری آنها.
دیدبان حقوق بشر همچنان سوالات خود را تکرار می‌کند و منتظر پاسخ از سوی پژاک است:
دلیل ربایش و فریب کودکان و اعلام با تاخیر مرگ اعضای ایرانی چیست؟ منصرف کردن خانواده از پیگیری سرنوشت فرزندشان؟ کشته شدن این عضو دقیقا به چه شکل رخ داده است؟ در درگیری‌های داخلی و اعدام‌های درون‌سازمانی یا هنگام فرار و اعلام وی به جای کشته‌شدگان جنگ با ترکیه؟ چگونه پ.ک.ک که متخصص سواستفاده از جنازه اعضا است، از سال 1398 متوجه مرگ یکی از اعضای خود نشده است؟ این فرد، در زمان عضویت چند سال داشته است؟ چرا پ.ک.ک و خبرگزاری فرات، سن و سال تولد اعضای خود را منتشر نمی‌کنند؟ چرا پ.ک.ک، سیاست خود برای استفاده از کودکان به‌عنوان سرباز را تغییر نمی‌دهد؟ دلیل ادامه این سیاست، کمبود نیروی انسانی است؟ این سوالات، بارها توسط دیدبان حقوق بشر کردستان ایران و خانواده‌های داغدار پرسیده شده؛ اما خبرگزاری پ.ک.ک ترجیح داده به ادامه انتشار دروغ‌پراکنی‌ها و یاوه‌گویی‌های اوجالان بپردازد و در مورد انتخابات ایران، داستان‌سرایی کند.