به گزارش دیدبان حقوق بشر کردستان ایران و به نقل از رسانه‌های وابسته به گروه تروریستی پ.ک.ک/ پژاک، بار دیگر یکی از اعضای ایرانی پ.ک.ک/ پژاک کشته شده است. خبرگزاری وابسته به پ.ک.ک نوشته است: «ه.پ.گ یاد ۵ گریلا که در ۱۹ آگوست ۲۰۲۰ (٢٩ مرداد) در منطقه‌ی متینا در نتیجه‌ی یک حمله‌ی هوایی ارتش اشغالگر ترکیه به منطقه‌ی «کانی مزن» از توابع متینا شهید شدند را گرامی داشت». البته این نهاد شبه‌رسانه‌ای اعلام نکرده است که بدون مجوز دولت عراق و اقلیم کردستان، نیروهای پ.ک.ک چرا در اقلیم حضور دارند و آیا این اقدام، خود مصداق اشغالگری نیست؟
این خبرگزاری که صرفا نقش پروپاگاندا و اعلام اخبار کشته شدن نیروها را برای پ.ک.ک ایفا می‌کند، نام این فرد ایرانی را «بهزاد آذری» با کد سازمانی اردال جودی اعلام کرده است. بهزاد آذری در شهر سردشت متولد شده است. همچنین خبرگزاری پ.ک.ک توضیح نداده است که چرا یک نیروی ایرانی این گروه در مرداد کشته شده است، اما بعد از حدود 4 ماه، باید خبر مرگ وی اعلام شود؟ چرا پ.ک.ک باید اخبار مرگ نیروهای خود به ویژه اعضای ایرانی را با تاخیر چند ماهه اعلام کند؟ آیا احتمال تسویه حساب درونی وجود دارد؟ آیا این نیروها با پی بردن به ماهیت کثیف و تروریستی پ.ک.ک و پژاک، قصد فرار داشته‌اند و کشته شده‌اند؟ چرا پ.ک.ک، جسد آنها را تحویل خانواده این افراد نمی‌دهد؟ اصولا چرا باید یک ایرانی، قربانی جنگ پ.ک.ک و ترکیه در منطقه ثالث شود؟ این سوالات، بارها توسط دیدبان حقوق بشر کردستان ایران و سایر نهادهای حقوق بشری از پ.ک.ک پرسیده شده است؛ اما واکنش این گروه، سکوت، اتهام‌زنی، تبلیغات دروغین و ادامه ربایش و فریب و اغوای کودکان و نوجوانان ایرانی بوده است. این گروه همچنان در نقش مهمترین قاتل کردهای ایران، به ایفای وظیفه ادامه می‌دهد (لینک زیر را بخوانید تا متوجه تکراری بودن این سیاست پ.ک.ک/ پژاک شوید)
بیشتر بخوانید: سیاست تاخیر در اعلام اخبار کشته شدن اعضای ایرانی پ.ک.ک
دیدبان حقوق بشر کردستان ایران، برای پیگیری این ماجرای تلخ، با خانواده بهزاد آذری گفتگو کرده است. برادر وی در مورد بهزاد آذری به خبرنگار دیدبان حقوق بشر کردستان ایران گفت: «بهزاد متولد سال 1368 است و در سال 1391، فریب گروه پژاک را خورد و به این گروه تروریستی پیوست. او تحصیلات پایینی داشت و صرفا تا مقطع ابتدایی ادامه تحصیل داده بود».
برادرِ بهزاد آذری در ادامه افزود: «ما هنوز نمی‌دانیم که چرا وی به ناگهان عضو پژاک شد و خانه را ترک کرده است. متاسفانه برخی جوانان به دلیل هیجان و احساس زودگذر، وارد این گروه‌ها می‌شوند، اما از ماهیت این گروه‌ها و سرنوشت تلخ خود اطلاعی ندارند. ما مشکل مالی نداشتیم؛ اما برادرم به گروه پیوسته است. همچنین ما خبر کشته شدن وی را از طریق یکی از تلویزیون‌های ماهواره‌ای شنیدیم».
دیدبان حقوق بشر کردستان ایران، طبق وظیفه انسانی- حقوقی خود پیگیر این ماجرا خواهد بود. باید مشخص شود سرنوشت این کودک‌سربازان چرا به این شکل شده است؟ چرا پ.ک.ک، برای جنگ خود با ترکیه، باید کردهای ایران را قربانی کند؟ چرا خبر مرگ آنها را با تاخیر اعلام می‌کند؟ چرا جنازه آنها را به ایران و خانواده این افراد تحویل نمی‌دهد؟ و ده‌ها سوال دیگر…