یکی از اعضای سابق پژاک در یادداشتی اختصاصی برای دیدبان حقوق بشر کردستان ایران، به بررسی ناپدیدسازی اجباری و به کام مرگ فرستادن نوجوانان کُرد ایرانی در گروه تروریستی پژاک/ پ.ک.ک پرداخته و اطلاعات اختصاصی در مورد «امید رمضانی» در اختیار دیدبان قرار داده است. گفتنی است تمام این اطلاعات از سایت رسمی پژاک و HPG اخذ شده است.

شاهو یا امید رمضانی در یکی از روستاهای بین کامیاران و مریوان در خانواده‌ای فقیر به دنیا آمده بود. پدر پیر او کشاورز و مادرش دچار فراموشی شده بود. بعد از مرگ امید، من دوربین شاهو را برای مادرش بردم؛ اما نتوانستم گریه‌های پر از درد آن مادر را ببینم. دوربین را به زن‌های حاضر در منزل پدری امید دادم و شنیدم که مادرش از حال رفت…

بیشتر بخوانید:

گمشدگان در پژاک؛ نمونه سوم: کمال محمدی

شاهو یک سال در پژاک ماند و در اوایل سال ۲۰۱۰ برای آموزش با اسلحه فردی و ترور، اعزام شد. او در اوایل سال ۲۰۱۱ وارد ایالت زاگرس شد و او را به جیلو فرستادند. امید مسئول تیم بود. جیلو منطقه‌ای کوهستانی در حکاری ترکیه است. آخرین صحبت من با او خوب خاطرم هست. واقعا پشیمان بود.

سرانجام در درگیری‌های حکاری، او که مثلا تک‌تیرانداز پ.ک.ک بود؛ خود توسط ارتش ترکیه شکار شد و جنازه‌اش همانجا ماند. من یقین دارم در هنگام ورود به پژاک، حتی ۱۷ ساله هم نبود! پژاک او را نیز فریب داده بود و سرانجام در جنگ با ترکیه کشته شد…

سوالی که من همواره از خود پرسیده‌ام این است: «چرا جوانان کُرد ایرانی برای جنگ با ترکیه باید کشته شوند»؟ این سوال را پ.ک.ک همواره بی‌پاسخ گذاشته است…