ظاهراً قصه پرغصه‌ی کودکان کُرد در خاورمیانه تمامی ندارد. عدم توسعه، کولبری، جنگ‌های داخلی و… اکنون در کنار 4 دهه جنگ بی‌حاصل ترکیه و پ.ک.ک به مهمترین عوامل مرگ کودکان کُرد تبدیل شده است. سال‌هاست که هزاران کودک کُرد توسط پ.ک.ک ربوده شده‌اند، فریب خورده‌اند، اغفال شده‌اند و شست‌وشوی مغزی می‌شوند و در نهایت به جای مدرسه و خانواده، باید در کمپ‌های کوهستانی و ناایمن پ.ک.ک اسلحه به دست بگیرند و در نهایت، سرنوشتی جز مرگ و در بهترین حالت، زندان در انتظارشان است..
مشخص نیست چرا پ.ک.ک در جنگ خود با ترکیه، باید کودکان را قربانی کند. مرگ این گروه تعهد نداده بود که از کودکان به عنوان سرباز استفاده نخواهد کرد؟ چند هزار کودک کُرد دیگر باید قربانی شوند تا پ.ک.ک از نابود کردن خانواده‌ها و آینده مناطق کردنشین دست بردارد و با افتخار، خبر مرگِ بی‌خاصل کودکان را منتشر نکند؟
در جدیدترین رخداد تلخ در این زمینه، پ.ک.ک اعلام کرده است گروهی از کودک‌سربازان عضو این گروه براثر بمباران ارتش ترکیه کشته شده‌اند. اواسط اردیبهشت 1400 در آواشین گروهی از کودکان که پ.ک.ک به طور غیرقانونی و بر خلاف تمامی معاهدات بین‌المللی مسلح کرده بود، بر اثر بمباران ترکیه کشته شده‌اند. اما مطابق معمول پ.ک.ک این خبر را با حدود 20 روز تاخیر اعلام کرده است. در میان این کودکان کشته شده، مطابق معمول، نام یک ایرانی نیز به چشم می‌خورد: «عبدالله اسماعیلی»، با کد سازمانی «عادل چکدار» متولد سردشت است که در این حملات کشته شده است.
دیدبان حقوق بشر کردستان ایران مجددا تاکید می‌کند که پ.ک.ک باید به سوالات سختی پاسخ دهد:
- این کودکان در چه سنی و با چه فرآیندی به عضویت پ.ک.ک درآورده شده‌اند؟
- چرا خبر مرگ این افراد با تاخیر حدود 20 روزه اعلام شده است؟
- چرا پ.ک.ک در جنگ خود (فارغ از تروریستی بودن آن و ساختار و ماهیت پ.ک.ک) از کودکان به عنوان سرباز استفاده می‌کند؟ چرا این سیاست در پ.ک.ک همچنان ادامه دارد؟
- جنازه این کودکان کجاست و پ.ک.ک چرا آن را تحویل خانواده این افراد نمی‌دهد؟
- پ.ک.ک به چه مجوزی در اقلیم کردستان، مشغول جنگ با دولت ثالثی به نام ترکیه است؟ جنگ دو گروه تُرک، چه ارتباطی به کردها به خصوص کردهای ایران و نوجوانان کُرد دارد؟