از روز سوم سپتامبر سال 2019 تاکنون تعداد 108 خانواده کرد در برابر دفتر حزب دموکراتیک خلق‌ها (ه.د.پ.) – شاخه پ.ک.ک – در دیاربکر تحصن کرده‌اند و می‌گویند: “ه.د.پ. در ربودن کودکان ما و رساندن آنان به دست اعضای پ.ک.ک نقش دارد و باید آنان را برگرداند”. امروز نیز سه خانواده دیگر به جمع متحصنین پیوستند.
فطمه آکسوی از شهر کوجا‌علی می‌گوید: «پسرم فقط 17 سال دارد. او را برای خریدن نان به نانوایی فرستادم اما برنگشت و دوستانش گفتند پ.ک.کاو را برد. پسرم دانش‌آموز است و بیماری قلبی دارد که بایستی به صورت مرتب توسط پزشک کنترل شود. من می‌خواهم پسرم را برگردانند. او باید به مدرسه برود».
همچنین، جمال پدری معلول نیز می‌گوید: «ه.د.پ. به بهانه‌های مختلف مراسم و جلسه برگزار می‌کند و این فرصتی است تا اعضای پ.ک.ک بتوانند در آن با کودکان و نوجوانان آشنا شوند و آنان را فریب دهند و یا بربایند. من پسرم را از ه.د.پ. می‌خواهم».
محمد دجله نیز با در دست گرفتن عکس برادرش خواهان برگرداندن برادر 14 ساله خود شده و می‌گوید: «کودک 14 ساله از جنگ چه می‌داند؟ چرا باید او را از تحصیل و مدرسه محروم کنند؟ 5 سال است او را برده‌اند. او را در یک کانال تلویزیونی وابسته به پ.ک.ک به صورت مسلح در سوریه نشان دادند. بس کنید. دست از سر ما بردارید».
گفتنی است 5 خانواده کرد ایرانی نیز در پاییز گذشته در این تحصن شرکت کردند و خواهان برگرداندن کودکان خود شدند که توسط پژاک شاخه پ.ک.ک ربوده شده‌اند. طبق قوانین بین‌المللی استفاده از افراد زیر 18 سال در جنگ، جنایت جنگی است. پس از آغاز این تحصن، مراد کاراییلان فرمانده شاخه مسلح پ.ک.ک خطاب به این والدین گفت: «ده سال هم آنجا بمانید کودکانتان را بر نمی‌گردانیم». این سخنان، تایید ادعای این خانواده‌ها بود. بدین ترتیب، پ.ک.ک رسما نقش خود در ربایش این افراد را پذیرفت.