پ.ک.ک به عنوان گروه تروریستی در لیست سیاه آمریکا، اروپا و ترکیه و همچنین اقدامات متعدد مسلحانه در منطقه و اروپا، بارها مورد حمله سیاسی، اطلاعاتی و دیپلماتیک دولت‌های مختلف جهان گرفته است. در تازه‌ترین تحول، وزارت امور خارجه آمریکا در وب‌سایت رسمی خود، در اطلاعیه‌ای با انتشار تصاویر سران پ.ک.ک؛ جمیل بایک، دوران کالکان و مراد قریلان، میلیون‌ها دلار را به عنوان جایزه برای گزارش اطلاعات در باره آنان اعلام کرد. وزارت امور خارجه آمریکا تاکید کرده است که پ.ک.ک یک گروه تروریستی است که با اقدامات خشنوت‌آمیز به شهروندان غیرنظامی آسیب رسانده است. بر اساس اطلاعیه وزارت خارجه آمریکا، برای گزارش اطلاعات در باره دوران کالکان، مبلغ ٣ میلیون دلار، در باره جمیل بایک، مبلغ ۴ میلیون دلار و در باره مراد کاراییلان، مبلغ ۵ میلیون دلار، به عنوان جایزه تعیین شده است. همچنین تاکید شده است که دولت آمریکا در ازای گزارش اطلاعات در باره افراد مذکور جایزه اهدا خواهد کرد و در مورد حفاظت از امنیت افراد گزارش دهنده نیز اطمینان کامل داده است. گفتنی است جمیل باییک می‌گوید نیروهایش با سربازان آمریکایی ملاقات داشته‌اند – و او آماده انجام اصلاحات است و البته منظور از اصلاحات را مشخص نکرده است. باییک عضو بنیانگذار و یکی از اعضای کمیته دو نفره رهبری حزب کارگران کردستان است. این گروه جنگی چند دهه‌ای علیه دولت ترکیه را آغاز کرده و به دلیل اقدامات تروریستی متعدد (قاچاق مواد مخدر، اخاذی، اقدامات تروریستی و استفاده از کودکان به عنوان سرباز) در لیست تروریستی وزارت امور خارجه آمریکا نیز قرار دارد.
تناقض در سیاست‌های آمریکا راه را برای این گروه باز کرده است. نیروهای آمریکایی برای مبارزه با داعش در سراسر خاورمیانه به شبه‌نظامیان همسو با پ.ک.ک.، از جمله یگان‌های مقاومت شنگال (ی.ب.ش.) در عراق و نیروهای سوریه دموکراتیک، متکی شدند و بدین ترتیب پ.ک.ک. علی‌رغم مخالفت‌های ترکیه به عنوان یک متحد ناتو، روابط نزدیک با آمریکا دارد.
وزارت امور خارجه آمریکا از سال 1990، پ.ک.ک. این گروه مارکسیست و درگیر جنگ چریکی علیه دولت ترکیه را به عنوان یک سازمان تروریستی خارجی معرفی کرده است. جنگی در آن جنگ ده‌ها هزار نفر کشته شدند و گفته می‌شود هر دو طرف جنایات جنگی را مرتکب شده‌اند. سال‌ها بعد، آمریکا در جنگ داعش در عراق و سوریه با پ.ک.ک. متحد شد. نیروهای آمریکایی در اواسط سال 2014 مجددا وارد عراق شدند، به نظر می‌رسید مردم ایزدی – که پ.ک.ک. در کوه شنگال از آنها دفاع کرد – در شرف نسل‌کشی هستند. دولت اوباما سپس در یک ضد حمله علیه داعش با مجموعه‌ای از شبه‌نظامیان کُرد که اکنون تحت عنوان نیروی سوریه دموکراتیک شناخته می‌شوند، همکاری کرد.
ترکیه نیروی سوریه دموکراتیک را شاخه‌ای از پ.ک.ک. می‌داند و آمریکا را به حمایت از تروریسم متهم می‌کند. جمیل باییک انکار کرد که گروه وی «هیچگونه ارتباط سازمانی» با نیروی سوریه دموکراتیک داشته باشد، اما ادعا کرد که «هزاران هوادار پ.ک.ک. از همه اقشار، با عبور از موانع و حملات نیروهای ارتش و پلیس ترکیه از موانع مرزی رد شدند و به جنگ ضد داعش پیوستند». وی اذعان کرد که بسیاری از جنگجویان پ.ک.ک. اصالتا سوری به نیروی سوریه دموکراتیک پیوسته‌اند چون می‌خواستند «برای حفاظت از مردم خود و آزادی سرزمین‌های خود، جایی که در آن به دنیا آمده‌اند، مبارزه کنند». البته وی در مورد حضور سران پ.ک.ک در ساختار نیروی سوریه دموکراتیک، توضیحی نداد. همچنین باید ذکر کرد که نصب عکس و شیوه تفکر اوجالان، در نیروی سوریه دموکراتیک بسیار رواج دارد.
در آن زمان که همکاری آمریکا با نیروی سوریه دموکراتیک آغاز شد، پ.ک.ک. و ترکیه درگیر گفتگوهای صلح بودند. اما مذاکرات در سال 2015 به شکست انجامید و آمریکا از آن زمان در تلاش است تا بین متحد خود در ناتو و شرکای کُرد خود تعادل برقرار کند. جمیل باییک، چراغ سبز دولت ترامپ برای مداخلات ترکیه علیه نیروهای کُرد سوریه (اشغال مناطق کردنشین سوریه و تغییر بافت جمعیتی مناطق کردنشین) و تعیین جایزه چند میلیون دلاری ضد تروریسم برای کشتن یا دستگیر کردن رهبران پ.ک.ک. را «بی عدالتی و بی احترامی‌مطلق» خواند؛ اما پشتیبانی آمریکا از نیروی سوریه دموکراتیک ادامه یافت.
نیکلاس هراس، تحلیلگر ارشد در انستیتوی نیولاینز، گفت که آمریکا «به طور طبیعی در تعامل با پ‌ک‌ک» در طی دوره قبل از روند صلح 2015 بود، و پس از شکست گفتگوهای صلح نیز توانایی ادامه تعامل را دارد و این نیز به ویژه مربوط به تلاش برای روشن کردن نقشی است که پ.ک.ک. در تعیین گزینه‌های نزدیکترین شرکای سوریه در آمریکا ایفا می‌کند».
آقای هراس، كه به ائتلاف تحت رهبری آمریكا در عراق و سوریه مشاوره داده است، افزود: «آمریکا علاقه آشكاری به حل درگیری طولانی‌مدت بین متحد خود در ناتو، ترکیه و پ.ك.ك دارد. این درگیری یک منطقه استراتژیک اصلی و خاورمیانه را بی‌ثبات می‌کند و به حل اقتدارگرایی که در فرهنگ سیاسی ترکیه در حال گسترش است کمک می‌کند». بن فریدمن، مدیر بخش سیاست در موسسه «اولویت‌های دفاعی» مخالف است که مذاکره با پ.ک.ک. ایده خوبی باشد.
وی گفت: «من به طور کلی نگران نیستم که آمریکا ترکیه را آزار می‌دهد. اما به نظر می‌رسد این یک برگه برنده برای آنها باشد و من نمی‌دانم که با ملاقات با پ.ک.ک. چه مزایایی برای ما به دست می‌آورد. این از این اظهارات کاملا مشخص نیست که نیروهای آمریکا در سوریه چه هدفی را دنبال می‌کنند، و معلوم نیست هدفی که ما با داشتن این نیروی متوسط تلاش می‌کنیم به آن برسیم؛ محقق خواهد شد یا نه».
پ.ک.ک. استدلال می‌کند که حذف نام آن از لیست تروریستی آمریکا بخشی از راه حل است. باییک اعلام کرد: «نیروهای چریکی ما هرگز هیچگونه اقدام نظامی، مستقیم یا غیرمستقیم، علیه آمریکا آمریکا انجام نداده‌اند. اگر آمریکا سیاست‌هایی را به نفع حل مسئله کُرد و دموکراتیک‌سازی در نظر بگیرد، ما هرگز با آنها مخالفت نخواهیم کرد».
وی ادعا كرد جو بایدن «می‌داند كه ما بزرگترین مبارزه علیه داعش را انجام داده ایم». پ.ک.ک. اولین گروهی نخواهد بود که در سال‌های اخیر از لیست تروریستی آمریکا خارج شده است. در ژانویه، دولت ترامپ جنبش حوثی‌های یمن را به عنوان یک گروه تروریستی تعیین کرد که دولت جدید بایدن آن را به سرعت تغییر داد. ماه گذشته، مصاحبه‌ای با رهبر سابق القاعده در سوریه منتشر شد و معتقد بود كه وی نیز باید از لیست تروریسم خارج شود!
باییک افزود پ.ک.ک. اکنون «سوسیالیسم دموکراتیک» را به جای «مفاهیمی مانند دیکتاتوری پرولتاری» ترویج می‌دهد. وی ادعا كرد: «از دهه 1990 به بعد، جنبش آزادی ما دستخوش تحولات بزرگی شده است، اما آمریکا چشم‌اندازها، استدلال‌ها و سیاست‌های دوران جنگ سرد را هنوز حفظ كرده است». باییک گفت که گروه او علاقه‌مند به یک راه‌حل مبتنی بر مذاکره‌ای که شامل دموکراتیزه کردن ترکیه به عنوان یک کل باشد، اما دولت ترکیه فقط می‌خواهد «کردها را تحت وضعیت نسل‌کشی قرار دهد». ترکیه نیز می‌گوید کردها در تبعیض نیستند. رجب طیب اردوغان رئیس جمهور سال گذشته در یک سخنرانی گفت که پ.ک.ک. «بزرگترین دشمن برادران کرد ما» است. پیامدهای جنگ در ماه فوریه در کوه گارا در عراق نشان داد که چگونه سیاست آمریکا ترکیه و پ.ک.ک را ناراضی کرده است. نیروهای ترکیه تلاش کرده بودند تا 13 اسیر که در دست پ.ک.ک. بودند را نجات دهند اما همه این افراد کشته شدند. ترکیه پ.ک.ک. را به اعدام اسرا متهم کرد – و آمریکا را به دلیل ادعایی داشتن خط نرم در مورد ستیزه جویی کردها مقصر دانست.
اردوغان در یک سخنرانی در ماه فوریه گفت: «شما گفتید که شما از تروریست‌ها حمایت نمی‌کنید، در حالی که در کنار آنها و پشت آنها هستید. اگر ما در ناتو با شما هستیم، اگر بخواهیم اتحاد خود را ادامه دهیم، در این صورت شما باید صادقانه با ما رفتار کنید. یعنی باید در کنار ما باشید، نه در کنار تروریست‌ها». با این حال، باییک از آن نبرد در کوه گارا به عنوان نمونه‌ای از چگونگی لغو و باطل کردن سلاح‌های با تکنولوژی پیشرفته از طرف پ.ک.ک. یاد کرد. وی ادعا کرد که زندانیان هنگامی کشته شدند که نیروهای ترکیه از گاز سمی برای حمله به پایگاه پ.ک.ک. استفاده کردند. باییک می‌گوید: «ترکیه از تمام سلاح‌های ناتو استفاده می‌کند. آمریکا و برخی از کشورهای اروپایی همه نوع حمایت از ترکیه را ارائه می‌دهند. با وجود این، مبارزه ما بارها و بارها، دولت ترکیه را به آستانه فروپاشی رسانده است».[1]
[1]. https://responsiblestatecraft.org/2021/04/14/friend-or-foe-group-on-terror-list-details-us-military-meeting/