به گزارش دیدبان حقوق بشر کردستان ایران و به نقل از رسانه‌های وابسته به حزب دموکرات کردستان، شیوع گسترده ویروس کرونا، جان نیروهای پ.ک.ک و پژاک را به شدت تهدید می‌کند و این گروه نیز هیچگونه اقدامات درمانی و احتیاطی را در دستور کار قرار نداده است. منابع رسانه‌ای و مجازی وابسته به حزب دموکرات کردستان در اقلیم کردستان عراق، پیشتر و در ابتدای ماه مارس سال 2020، خبری منتشر و ادعا کردند که یک نیروی پژاک بر اثر کرونا در روستای «دیوزناو» از توابع شهرستان سروآباد در استان کردستان ایران، جان باخته است. بنا به نقل منابع حزب دموکرات از شاهدان عینی، نیروهای پژاک بعد از جانباختن این فرد، یکی از پایگاه‌های خود را در این منطقه به ظن آلوده بودن به ویروس کرونا ترک نموده و با تهدید و ارعاب مواد درمانی و بهداشتی را برای استفاده جمع‌آوری کردند. شاهدان محلی همچنین به رسانه‌های حزب دموکرات گفتند که با توجه به تردد اعضای پژاک برای تامین نیازهای غذایی- درمانی خود به روستاهای مرزی، شیوع گسترده کرونا و بروز یک فاجعه انسانی همچنان جان مردم را تهدید می‌کند.
گفتنی است پیشتر نیز دیدبان حقوق بشر کردستان ایران، در مورد شیوع کرونا از مقرهای پژاک در نقاط مرزی و حتی اقلیم کردستان به داخل ایران هشدار داده بود. منابع محلی در استان کردستان این خبر را تائید کرده بودند. اخیرا نیز منابع محلی، به خبرنگار دیدبان اطلاع دادند عضو پژاک که در اوائل مارس 2020 بر اثر کرونا جان باخته بود، یک دختر مریوانی بوده که پس از ابتلا، فرمانده تیم پژاک این دختر مریوانی را در مقری که مستقر بوده‌اند، قرار داده و مقر را با پیکر دختر، آتش می‌زنند. یکی از افراد محلی پس از مشاهده آتش به آن منطقه می‌رود و این صحنه را مشاهده می‌کند. در حال حاضر در بین مردم منطقه کامیاران، سروآباد و مریوان این خبر تائید شده است.
اما رسانه‌های پژاک، واکنشی کاملاً منفعلانه به این خبر داشتند. آنها، ویروس کرونا را پدیده‌ای جهانی دانستند و ابتلای نیروهای پ.ک.ک و پژاک را طبیعی توصیف کردند. همچنین توضیح ندادند که چرا امکانات بهداشتی و درمانی در مقرهای پژاک و پ.ک.ک بسیار محدود است و اصولا چرا باید نیروها و کودک‌سربازان را در مقرهای غیربهداشتی حبس کرد؟ نکته دیگر در بیانیه‌های پژاک و پ.ک.ک، این بود که کرونا را چالش «ساخته و پرداخته نظام فاسد سرمایه‌داری» توصیف کردند! این در حالی است که این رسانه‌ها مدعی بودند احتمال دست‌ساز بودن این ویروس، توهم ایران و مقامات آن است. همچنین آنها انتشار اینگونه اخبار را نتیجه اقدامات سازمان اطلاعات ترکیه می‌دانند. به عبارت دیگر، یک احتمال پزشکی را با انتساب یک خبرگزاری و یا یک نهاد به یک سازمان امنیتی، به سخره گرفته‌اند.
این در حالی است که زندگی چریکی و نبود امکانات پزشکی در پایگاه‌های مستقر در کوه‌ها عامل جدی شیوع کرونا است. همچنین مشخص نیست که چرا روسای مشترک پژاک، فرماندهان و تریبون‌های رسمی این گروه، نگرانی و اضطراب خانواده‌های اعضا را به هیچ انگاشته و با شفاف‌سازی واقعیت ماجرا را شرح نمی‌دهند. چرا پژاک از سازمان‌های بین‌المللی همچون صلیب سرخ درخواست کمک فوری نمی‌کند؟