حزب کارگران کردستان (پ.ک.ک.) در سال 1978 تاسیس شد و در سال 1984 اولین درگیری مسلحانه رسمی خود را آغاز کرد. این حزب در مانیفست خود به نام «راه انقلاب کردستان» (که همانند تمام کتب و نشریات رسمی دیگر آن به ترکی است)، هدف خود را تجزیه و تاسیس یک دولت کرد اعلام کرد اما به تدریج به مرحلهای رسیده که امروز به صورت علنی مخالف هر گونه دولت کردی است و در همهپرسی استقلال کردستان نیز علنا با آن مخالفت نمود. شورای رهبری پ.ک.ک. (که بیشترشان حتی کردی نمیدانند)، مدعیاند برای حقوق کردها میجنگند اما به کارنامه پ.ک.ک. فقط در یک هفته گذشته اشاره میکنیم و مشت نمونه خروار در طی چهار دهه گذشته است که دهها هزار کرد کشته و میلیونها کرد برای همیشه آواره شدند.
دستاوردهای پ. ک. ک در هفتهای که گذشت:
– انفجار لوله نفت اقلیم کردستان به عنوان منبع اصلی تامین مالی اقلیم در شرایطی که بغداد حقوق کارمندان را نیز ارسال نمیکند
– کشتن یک پیشمرگه و زخمی کردن چند نفر دیگر در چمانکه اقلیم کردستان هنگام منفجر کردن بمب کنار جادهای بر مسیر خودروی پیشمرگهها
– نوشتن دهها مقاله در رسانههای خبری تبلیغاتی آنها برای هدف قرار دادن اقلیم کردستان و پارتی.
– خوشحال کردن ترکیه.