حزب کارگران کردستان (پ.ک.ک) کنترل کامل اردوگاه مخمور را در دست گرفته و یک پایگاه نظامی ایجاد کرده است و مانع از افتتاح دفتر رسمی سازمان ملل متحد می‌شود.
پس از حمله داعش به مخمور در سال ۲۰۱۴ و کنترل آن توسط نیروهای پیشمرگه کردستان، پ.ک.ک به تدریج کمپ را از حالت یک اردوگاه پناهندگان خارج نموده و تا سال ۲۰۱۷ به اردوگاه نظامی تبدیل کرد. منابع خبری گزارش دادند که پ.ک.ک تمام دفترهای دولت اقلیم کردستان و دفتر مستقر در سازمان ملل متحد در اطراف اردوگاه را به طور کامل تخریب کرده است.
دیندار زیباری، هماهنگ‌کننده بین‌المللی دولت اقلیم کردستان، در این رابطه بیانیه‌ای صادر کرد و از کنگره ملی کرد (KNK)، که وابسته به پ.ک.ک است، خواستار رسیدگی به وخامت اوضاع انسانی در اردوگاه مخمور شد. وی گفت: «هیچ نهادی از اقلیم کردستان در اردوگاه مخمور وجود ندارد. تعداد پناهندگان نیز در اردوگاه افزایش یافته است، اما نام و مشخصات آنها در سوابق رسمی دولت اقلیم کردستان وجود ندارد».
همچنین مشخص شده است که تعدادی پایگاه نظامی در مخمور وجود دارد که توسط گروه‌های مسلح کنترل می‌شوند.
زیباری تاکید کرد: «با این حال، اقلیم کردستان همواره به ساکنان اردوگاه، به ویژه متخصصان، دانشجویان و بیماران که به طور مرتب به اربیل سفر می‌کنند، اجازه رفت و آمد می‌دهد. اگرچه اردوگاه مخمور توسط دفتر کمیساریای عالی سازمان ملل متحد در امور پناهندگان اداره می‌شود، اما طبق اطلاعات جدید، دفتر مرکزی سازمان ملل در این اردوگاه وجود ندارد، فقط شعبه موصل سازمان ملل متحد به طور مکرر از این کمپ بازدید می‌کند».
از سوی دیگر، پ.ک.ک مدتی است بر اردوگاه مخمور تمرکز کرده است و آن را به محلی برای آموزش شبه‌نظامیان و مسلح کردن کودکان و دختران تبدیل کرده است.
پیش از این، کرمانج عبدالله، رئیس شعبه حزب دموکرات کردستان در مخمور، به خبرنگاران محلی گفت: «ما به اردوگاه مخمور کمک زیادی کرده‌ایم تا غیرنظامیان بتوانند در آن منطقه زندگی راحتی داشته باشند. اکثر دانشجویان نیز به دانشگاه صلاح‌الدین آمدند و درس خواندند. اما حدود ۳۰۰ شبه‌نظامی مسلح پ.ک.ک وارد اردوگاه شده و با ایجاد ایست بازرسی، وضعیت نظامی برقرار کرده‌اند.»
به گفته منابع، تعداد زیادی از افراد در اردوگاه مخمور از سیاست‌های پ.ک.ک خسته شده‌اند و به دلیل به کارگیری اجباری فرزندانشان و مجازات خودشان توسط پ.ک.ک جانشان در خطر است.
به گفته کرمانج عبدالله، «اکثر ساکنان اردوگاه از سیاست‌های پ.ک.ک ناراضی هستند، زیرا پ.ک.ک حمایت سازمان‌های بین‌المللی را از دست داده است و اکنون همان سازمان‌ها می‌گویند که مخمور یک اردوگاه نظامی است و ما با سران یک اردوگاه نظامی مذاکره نمی‌کنیم» و بنابراین حمایت مالی را متوقف کرده‌اند.
کرمانچ عبدالله تأیید کرد که پ.ک.ک در این اردوگاه دادگاهی ایجاد کرده است که با قانون نظامی پ.ک.ک کار می‌کند و شامل اعدام و چندین مجازات دیگر است که طبق قوانین بین‌المللی به عنوان شکنجه تعیین شده است.
در اردوگاه مخمور نزدیک به ۱۵۰۰۰ پناهنده کُرد حضور دارند که بیشتر آنها اهل ترکیه هستند.
گفتنی است پیشتر دیندار زیباری تایید کرده بود که در پی درگیری مسلحانه بین ارتش ترکیه و جنگجویان پ.ک.ک تاکنون بیش از ۸۰۰ روستا در مناطق مرزی اقلیم کردستان تخلیه شده‌اند. وی در بیانیه‌ای گفته بود که ۱۶۵ حمله هوایی در اقلیم کردستان انجام شده است و ۲۷۴ گلوله توپ در حداقل ۲۶ روستا در استان‌های اربیل، سلیمانیه و دهوک به زمین برخورد کرده است.
وی خاطرنشان کرد که شش حمله زمینی نیز در مناطق مرزی منطقه اقلیم کردستان عراق علیه پ.ک.ک انجام شده است.
زیباری گفت: «این حملات جان مردم منطقه کردستان را به خطر می‌اندازد، به زمین‌های کشاورزی آسیب می‌رساند، املاک، خانه‌ها و ساختمان‌ها و جنگلها را ویران می‌کند. تعداد زیادی از افراد در آن حملات کشته یا زخمی شدند؛ در حالی که «بیش از ۸۰۰ روستا به دلیل درگیری بین حزب کارگران کردستان و ارتش ترکیه تخلیه شدند.»
وی همچنین از ترکیه و ایران خواسته بود که وضعیت غیرنظامیان و روستاییان اقلیم کردستان را که به دلیل ادامه جنگ در منطقه خشمگین هستند، در نظر بگیرند و به عملیات خود در مناطق مرزی منطقه پایان دهند.