خبرگزاری فرات وابسته به گروه پ.ک.ک، روز سهشنبه 10 مارس 2020، اعلام کرد که: «مرکز خبررسانی نیروهای مدافع خلق کردستان (ه.پ.گ) در بیانیهای نسبت به پنج شهید حمله هوایی ارتش اشغالگر ترک به منطقه خاکورک در روز ٢٩ مه ٢٠١٩ / ٨ خرداد ١٣٩٨ با آرمانهای جانباختگان راه آزادی کوردستان تجدید پیمان کرده است». این خبرگزاری نوشته که جعفر پورنگ با کد سازمانی آگر بریتان در روز 8 خرداد 1398 کشته شده است. دیدبان حقوق بشر کردستان ایران که به شدت در پی مشخص شدن سرنوشت این فرد است، اطلاعات اولیه را از پدر وی کسب نموده است. پدر وی در حالی که حال روحی مساعدی نداشت، به خبرنگار دیدبان گفت: «فرزندم، متولد ۱۳۷۷ سلماس ساکن ارومیه بوده و در تاریخ سوم خرداد 1393 به گروه پیوسته بود. آخرین مدرک تحصیلی پسرم دوم ابتدایی بود».
آقای پورنگ تاکید کرد که جعفر، به همراه یک یا دو نفر از دوستانش، توسط یکی از عوامل گروه مستقر در ارومیه، فریب خوردند و به گروه ملحق شدند. وی که خود را کارگری ساده توصیف میکرد، تاکید نمود که سن پسرش هنگام عضویت در گروه، 14 سال بوده است. وی افزود که چندین بار به بهانه کار به اقلیم رفته اما نتوانسته فرزندش را بیابد. زیرا پ.ک.ک، به او اطلاعات دقیق و جواب کامل از محل استقرار فرزندش نداده است. برخی اعضای پ.ک.ک به آقای پورنگ اعلام کردند که جعفر به سوریه اعزام شده است. وی اعلام کرد چند روز از قبل از آنکه خبر کشته شدن فرزندش در رسانههای پ.ک.ک اعلام شود، فردی ناشناس با او تماس گرفته و اعلام کرده که خبر مرگ جعفر به زودی در رسانههای پ.ک.ک اعلام خواهد شد. هنوز معلوم نیست چرا پ.ک.ک خبر کشته شدن این عضو ایرانی را با تاخیر اعلام کرده است.
دیدبان تاکید میکند که پ.ک.ک و شاخه ایرانی آن یعنی پژاک، به دلیل استفاده از کودکسرباز و افراد زیر 15 سال، ناقض حقوق بشر هستند و باید در مجامع بینالمللی پاسخگوی اقدامات خود باشند. شورای امنیت نیز در گزارش اخیر خود در مورد پ.ک.ک و گروههای مسلح وابسته به آن مینویسد: «متوسط سن کودک سربازان عضو پ.ک.ک و شاخههای آن ۱۰ الی ۱۳ سال است و این کودکان پس از آموزش مقدماتی نظامی در قندیل راهی جنگ در شنگال و یا شمال سوریه شدهاند».
گفتنی است استخدام یا استفاده از کودکان بهعنوان سرباز در هنگام درگیریها و منازعات مسلحانه داخلی و بینالمللی، یکی از شش تخلف جدی و نقضهای فاحش (six grave violations) حقوق کودکان است که توسط شورای امنیت سازمان ملل متحد شناسایی و محکوم شده است. در حوزه حقوقی، در سال ۲۰۰۰ پروتکل اختیاری منضم به کنوانسیون حقوق کودک در مورد مشارکت کودکان در درگیریهای مسلحانه به تصویب مجمع عمومی سازمان ملل رسید و در سال ۲۰۰۲ لازمالاجرا شد. بهموجب این پروتکل، منع ورود به درگیریهای مسلحانه از ۱۵ سال به ۱۸ سال افزایش یافته و دولتها موظف به اتخاذ تدابیر لازم برای کسب اطمینان از عدم ورود کودکان به درگیریهای مسلحانه هستند. در مورد سن کافی برای ورود به درگیری نیز باید گفت که پیماننامه (کنوانسیون) حقوق کودک سن لازم برای شرکت در جنگ را ۱۵ سال تعریف کرده است. اما پروتکل اختیاری، این سن را به ۱۸ سال افزایش داده است.
دیدبان به طور جدی در پی مشخص شدن سرنوشت جنازه این فرد و همچنین علت دقیق کشته شدن و چرایی تاخیر پ.ک.ک در اعلام شدن این خبر است.