ترکیه از جمله کشورهایی است که بارها حقوق مالکیت معنوی را نقض کرده و به این کار ادامه می‌دهد. همان طور که می‌دانیم تنبور ابزارِ موسیقی عرفانی در جوامع شرقی است و کردهای یارسان نیز در مراسم‌های دینی خود از آن استفاده می‌کنند و این ساز، نزد آنان جایگاه خاصی دارد. این آلت موسیقی عرفانی در طی چند صد سال در مراسم‌های مختلف آیینی کردهای یارسان وجود دارد و این جامعه‌ی کُردی، بدون آن مراسم خود را انجام نمی‌دهند. زیرا تنبور در نزد کردهای یارسان ابزاری مقدس است.
اما اکنون ترکیه تلاش می‌کند تا این تنبور را در سازمان علمی و فرهنگی سازمان ملل (یونسکو) به نام خود ثبت کند. به خصوص که اکنون، جدال جدی با کردهای عراق و سوریه دارد و حتی بارها به این دو کشور به دلیل فعالیت برخی گروه‌های کُردی، تجاوز کرده است.
تنبور به فرهنگ و آیین ترک‌های ترکیه ارتباط ندارد چون آنان حدود هزار سال پیش از آسیای میانه به فلات ایران آمدند و پس از آن به اسلام روی آوردند و در این مقطع با فرهنگ اسلامی آشنا شدند. این در حالی است که آیین کردهای یارسان چنان با تنبور آمیخته است که از 72 مقام یارسانان 56 مورد آنها کلام هستند و با تنبور همراه می‌شوند. بیشتر کردهای یارسان در استان کرمانشاه زندگی می‌کنند و این ساز، بیش از 4 هزار سال قدمت در ایران دارد.
فرزاد شهسواری رئیس انجمن موسیقی کرمانشاه می‌گوید «گروه آنان مرکب از 600 نوازنده تنبور است و اگر مورد حمایت مالی قرار گیرند، می‌توانند سه قطعه از موسیقی بیستون را آماده و منتشر کنند و بدین ترتیب مانع ثبت آن توسط ترکیه شوند. متاسفانه در ایران این ابزار موسیقی در سطح ملی ثبت نشده است و چون پیش شرط ثبت جهانی، ثبت ملی است، لزوم توجه وزارت میراث فرهنگی و گردشگری به این ساز احساس می‌شود. درویش پیرنیاکان، مسئول گروه ثبت جهانی کمانچه، می‌گوید اگر سفیر ایران در یونسکو با این اقدام ترکیه، مخالفت کند ترکیه نمی‌تواند آن را به نام خود ثبت کند.