ما مرگ اعضای پ.ک.ک ، نیروهای امنیتی ترکیه و غیرنظامیان بین ژوئن 2015 و ژوئن 2020 تحلیل کرده‌ایم. یک تغییر بزرگ در دینامیک در این داده‌ها مشاهده می‌شود. نه تنها نسبت کشته شدگان پ ک ک و نیروهای امنیتی ترکیه به شدت تغییر کرده است، پ.ک.ک تعداد شبه نظامیان ایرانی خود را در داخل ترکیه افزایش داده است.
اطلاعات جمع آوری شده مربوط به مرگ توسط گروه بین المللی “بحران“ نشان می‌دهد که تغییر بزرگی در پویایی در طی پنج سال گذشته رخ داده است.
نکته اول، درگیری‌ها از شهرها خارج شده‌اند. در طول دو سال گذشته ، نه پ.ک.ک و نه وابسته به آن “شاهین‌های آزادی کردستان” حملات خود را در کلان شهرها انجام نداده‌اند. اگرچه در سال 2015 و 2016 ما شاهد اوج شدید در تلفات بودیم، زیرا یک شورش در چندین شهر در جنوب شرقی ترکیه انجام شد، جایی که اعضای پ.ک.ک با همراهی غیرنظامیان اقدام به ایجاد سنگرهایی کردند و با نیروهای امنیتی در آنجا جنگیدند.
تلفات – گروه بحران می‌تواند به طور متوسط 40 نفر در ماه در سال 2019 تأیید کند – در مناطق روستایی اکثرا کرد ترکیه در جنوب شرقی ترکیه متمرکز شده است. طی یک سال گذشته، میزان مرگ شبه نظامیان پ.ک.ک و به ویژه در شمال عراق افزایش یافته است.
عملیات مرحله‌ای آنکارا، شامل عملیات نظامی، فن‌آوری پیشرفته، حملات هواپیماهای بدون سرنشین و نیروهای امنیتی بیشتر دولت، تعداد بیشتری پ ک ک را در سال 2019 نسبت به سه سال گذشته افزایش داده است. با این وجود، كشته شدن بیشتر شبه نظامیان پ.ك.ك، برای آنكارا به پیروزی تبدیل نمی‌شود زیرا پ.ك.ك جنگجویانی را از خارج از ترکیه جذب می‌كند و به دلیل ابراز نارضایتی از دولت در بین كردها، از آنان استفاده می‌کند.
در 5 سال گذشته حداقل 5001 نفر کشته شدند:
3001 جنگجوی پ.ک.ک
226 عضو شبه نظامی و لباس شخصی اعضای پ.ک.ک
519 غیرنظامی
1245 نفر از اعضای نیروی امنیتی دولت
این رقم نشان می دهد که چگونه مرگ ها در طول سال ها گسترش یافته است. همانطور که قبلاً گفته شد، اعضای پ ک ک در سال 2015 تلاش کردند چندین منطقه شهری را در جنوب شرقی ترکیه اشغال کنند که منجر به از بین رفتن جان زیادی شد. در سال 2016، نیروهای امنیتی ایالتی کنترل کامل بر این مناطق را به دست آوردند و پ.ک.ک به کوهستان بازگشت.
نسبت تلفات نیروهای امنیتی به جنگجویان پ. ک. ک ، نشانه هایی از تأثیر فعالیت ترکیه در منطقه ارائه می‌دهد. از زمان بازگشت جنگ به مناطق روستایی در ژوئیه 2016 (پس از یک مرحله مرگبار شهری بین دسامبر 2015 و ژوئن 2016) ، ارتش ترکیه حمله کرده است. در سال اول ، 65/1 شبه‌نظامی پ.ک.ک به نسبت هر سرباز، افسر پلیس یا نگهبان روستا کشته شد. این رقم در سال دوم به 22/2 و سپس در سال سوم به 22/3 رسید. در سال گذشته، از ژوئیه سال 2018 تا ژوئیه 2019 ، 36/3 شبه نظامی پ.ک.ک به ازای هر عضو نیروی امنیتی دولت کشته شدند.
در سال 2020 ما شاهد اوج جدید از دست دادن اعضای پ ک ک هستیم ، تقریباً چهار شبه نظامی پ.ک.ک به ازای هر عضو نیروی امنیتی کشته می شود.
سه دلیل احتمالاً میزان مرگ و میر بالاتر پ.ک.ک را در سال گذشته توضیح می‌دهد. اولا، پ.ک.ک در دوران سخت برای یافتن محل امن و تأمین منابع از حامیان اصلی در روستاهای جنوب شرقی قرار دارد، این حامیان معمولاً با اعمال ممنوعیت توسط نیروهای امنیتی ترکیه مورد تهدید قرار می گیرند. ثانیاً، هواپیماهای بدون سرنشین و سایر فناوریهای جدید نظامی به آنکارا کمک کرده است تا شبه نظامیان را از مقرهای کوهستان پاکسازی کند. ثالثاً، فشارهای آمریكا بر پ ک ک برای متوقف کردن حملات در ترکیه به این معناست كه همچنان در حالت دفاعی باقی بماند. از طرف ایالات متحده، این فشار بیشتر تلاشی برای جلوگیری از اقدامات بیشتر ترکیه علیه همکاری واشنگتن در سوریه با نیروهای دموکراتیک سوریه وابسته به پ.ک.ک بود.
داده‌های گروه بحران در مورد شبه نظامیان پ ک ک کشته شده در ترکیه و شمال عراق بین ژوئیه 2018 و ژوئیه سال 2019 (در کل 361) نشان می‌دهد که حدود 8.5 درصد (31) از اعضای از غرب ایران بودند، تقریبا دو برابر این تعداد در مدت مشابه سال 2017. اکثریت در مریوان، سردشت، ارومیه یا خوی متولد شده‌اند.
این داده ها حاکی از آن است که پ.ک.ک با وارد کردن کادرهای بیشتر از ایران، کمبود نیروی انسانی در شورش علیه ترکیه را جبران می‌کند. این همچنین بدان معناست که جذب افراد برای پ.ک.ک در شورش علیه ترکیه می‌تواند فراتر از مرزهای ترکیه باشد. در حقیقت، از تاریخ 4 اکتبر 2019 ، 9 درصد از کل جنگجویان پ.ک.ک کشته شده از ژوئیه سال 2015 از غرب ایران (4.7 درصد) ، شمال سوریه (3 درصد) یا شمال عراق (1.3 درصد) بودند.