مراکز درمانی، نیروهای امدادی و تجهیزات آنها، بیماران و مجروحان جنگی، طبق کنوانسیون‌های چهارگانه ژنو مصوب سال 1949 از مصونیت برخوردارند. ماده 35 این کنوانسیون، طرف‌های درگیر در جنگ را از حمله به هرگونه مرکز درمانی و تجهیزات مرتبط با آن، منع می‌کند. همچنین حقوق ببن‌الملل مقرر کرده است که بیماران و مجروحان، فارغ از اینکه متعلق به کدام طرف درگیر در جنگ هستند، باید بدون تبعیض مورد مداوا و درمان قرار بگیرند.
بدیهی است وقتی چنین اصولی در مورد مجروحان جنگی وجود دارد، کادر درمانی و امدادی از مصونیت بیشتر و کامل‌تری برخورددار هستند. زیرا آنها اصولا به هیچ کدام از طرفین جنگ وابسته نیستند و صرفا در پی انجام وظیفه انسانی و شغلی خود به عنوان امدادگر و پزشک هستند. ضمنا نباید فراموش کرد که مراکز و تجهیزات درمانی و پزشکی حتی به دلیل نزدیکی به مناطق درگیری و نظامی، نباید مورد تعرض قرار بگیرند و دارای مصونیت هستند.
اما گروه‌های تروریستی در سراسر جهان به این اصول حقوق بشردوستانه پایبند نبوده و بارها به بیمارستان‌ها و آمبولانس‌ها حمله کرده‌اند و کادر درمانی را حتی در ماشین‌های امدادی خالی و یا در حین ماموریت به قتل رسانده‌اند. هدف از این اقدامات، علاوه بر ایجاد رعب و وحشت در میان مردم عادی، منصرف کردن امدادگران و پزشکان از ادامه خدمت در مناطق جنگی و ناامن بوده است.
گروه‌های مسلح که در مرزهای غربی ایران فعال هستند، به نام مردم غیور کُرد، جنایات بی‌شماری را در حق هموطنان کُرد انجام داده‌اند و کارنامه سیاهی در حمله به مراکز درمانی برای خود ثبت کرده‌اند. سال 1358 حزب مسلح دموکرات کردستان با حمله به شهر پاوه، در بیمارستان این شهر قتل‌عام به راه انداخت و این اقدام، در سطوح و ابعاد مختلف بارها توسط سایر تروریست‌های مسلح نیز تکرار شده است. ایجاد ناامنی، هراس در میان مردم و منصرف کردن پزشکان و امدادگران از ارائه خدمات درمانی و پزشکی، از اهداف این گروه‌های مسلح است.
از آخرین موارد قابل ذکر در خصوص حملات تروریستی به ماشین‌های امدادی و درمانی می‌توان به مورد «کوهسار فاتحی» اشاره کرد. شامگاه جمعه ۲۹ تیرماه 1397 کوهسار فاتحی امدادگر هلال احمر در تیراندازی تروریست‌ها به سمت آمبولانس جمعیت هلال احمر در سه راهی بیاره (خروجی کامیاران به سمت سنندج) و در حین ماموریت هدف قرار گرفت.
این امدادگر روز جمعه 29 تیر 1397 به دلیل اجرای طرح تابستانه امداد و نجات، در حال انجام ماموریت بوده است. در حین حرکت به سمت پایگاه مروارید جمعیت هلال احمر و در ساعت 22.30 دقیقه و در نزدیکی پایگاه، آمبولانسی که کوهسار فاتحی رانندگی آن را بر عهده داشت، هدف شلیک گلوله‌های متعدد افراد ناشناس قرار گرفت. بنا به اظهارات شاهدان و شواهد به جا مانده، دو مرد مسلح با با ورود به جاده و شلیک 30 تا 40 گلوله به سمت خودرو و ترور راننده، فرار کردند. به گفته مقامات امنیتی و سیاسی، متهم ردیف اول این اقدام تروریستی گروه‌های مسلح در مرزهای غربی و مناطق کردنشین ایران بودند. این گروه‌ها سابقه تجزیه‌طلبی، ترور، حملات کور تروریستی، اخاذی، آدم‌ربایی و… در کارنامه‌شان به چشم می‌خورد.
هرچند هویت دقیق عوامل دستگیرشده ترور این عضو هلال احمر مشخص نشد، اما به خوبی می‌توان رد گروه‌های تروریستی که در خارج از ایران پایگاه دارند را در این حوادث تلخ مشاهده کرد. گروه‌ها‌یی مانند پژاک که بارها در مناطق مرزی و کردنشین ایران دست به اقدامات تروریستی و خرابکارانه زده‌اند، هدفی جز ناامنی و ایجاد رعب و وحشت ندارد. اقدام به ترور یک فرد غیرنظامی، آن هم امدادگر و در حین انجام ماموریت نشان از ماهیت این گروه تروریستی دارد که به دروغ خود را حامی حقوق کُردها توصیف می‌کند، اما بیشترین قربانیان اقدامات مسلحانه و خشن آن، فقط کردها هستند. حمله به آمبولانس، اخاذی از صاحبان صنایع، تخریب اموال عمومی، سرقت و آدم‌ربایی و اخاذی، صرفا به ثبات سیاسی، توسعه و رفاه و امنیت مناطق کردنشین ضربه زده است.
مردم و مسئولان در سطوح محلی و ملی، همواره متوجه ضربات این گروهک‌های تروریستی به امنیت و ثبات ایران و مناطق مرزی در غرب کشور هستند. حمله به یک خودروی غیرمسلح و غیرنظامی و ترور راننده آن که قصدی جز خدمت به مردم کُرد نداشت، به خوبی ذات تروریست و خشن این گروه‌ها را آشکار کرد.