به گزارش دیدبان حقوق بشر کردستان ایران، از ابتدای طرح ماجرای خانم زینب جلالیان و افشای عکسها وی با لباس و سلاح رسمی و سازمانی تروریستهای پژاک و پ.ک.ک و دروغهای این گروهها برای آنکه خانم جلالیان را فعال مدنی معرفی کنند، دیدبان حقوق بشر کردستان ایران همواره سعی داشته است پرونده خانم جلالیان را به طور حقوقی و فنی و البته غیرسیاسی پیگیری نماید. دیدبان در چندین گزارش خود صراحتا تاکید کرده که پژاک و پ.ک.ک و شبکههای تلویزیونی وابسته به این گروههای تروریستی، سعی دارند جلالیان را قربانی کنند تا از این ماجرا برای خود شهرت و ثروت فراهم کنند. دیدبان بارها تاکید کرده است که خانم جلالیان و دیگر کودکسربازان، قربانی پژاک هستند و بیش و پیش از متهم بودن به دلیل عضویت در یک گروه تروریستی، باید پژاک را به دلیل سواستفاده از احساسات آنها، مورد خطاب و اتهام قرار داد. به همین دلیل نیز بعد از حدود 4 ماه پیگیری فشرده و رایزنی با قوه قضاییه جمهوری اسلامی، وکلای دیدبان با خانم جلالیان دیدار کردند تا پرونده ایشان را از منظر انسانی پیگری نمایند.
بعد از گزارشهای افشاگرایانه و مستند و مصور دیدبان حقوق بشر کردستان ایران در مورد نقش پژاک در پیچیده شدن پرونده خانم جلالیان و همچنین آدمربایی و فریب کودکان توسط این گروه و عوامل آن، و کشته شدن اسرین محمدی، پژاک و پ.ک.ک و عوامل رسانهای دست چندم آن، زمین را در اختیار تلویزیون آرین گذاشتند تا بلکه این شبکه با دروغ و اعترافگیری اجباری از پدر اسرین، آبروی رفته پژاک را جبران کند. اکنون نیز آرین تیوی اعتبار اندک و در واقع اعتبار نداشته خود را در ماجرای دیگری خرج کرده است و این بار سعی کرده با مصاحبه مضحک با خانم دنیز جلالیان، خواهر زینب جلالیان، اولاً بیآبرویی پژاک در ماجرای زینب را جبران کند و ثانیا بار دیگر با مظلومنمایی، تلاش کند به دروغ نشان دهد که زینب جلالیان، فعال مدنی است! در حالی که عکسهای مسلح زینب و دنیز بارها منتشر شده است.
شبکه آرین تیوی، در اقدامی از سر عجز و ناتوانی در مقابل پرسشهای منطقی دیدبان حقوق بشر کردستان ایران، ناگهان دنیز جلالیان را از پس پرده و از درون مقرهای مخوف پ.ک.ک و پژاک در قندیل بیرون آورده، لباس گریلاها را از تن وی خارج کرده و حتی ناخنهای این عضو مسلح گروه تروریستی پژاک را لاک زده است تا به خیال خام خود بیننده را فریب دهد. این شبکه قصد دارد با این نمایش، بیننده باور کند دنیز یک فعال مدنی است و مانند خواهرش زینب جلالیان، عضو مسلح یک گروه تروریستی نیست!
ظاهراً در پژاک و پ.ک.ک کسی نبوده به مسئولان و حامیان این سناریوی مضحک در آرین تیوی یادآور یکند که دنیز و زینب از ۱۵ سالگی و بر خلاف همه مقررات بینالمللی به عنوان کودکسرباز وارد پ.ک.ک شدهاند و در معرض سیستم مغزشویی پ.ک.ک قرار گرفتهاند. اگر مسئولان کم هوش آرین تیوی صادق بودند، ابتدا باید توضیح میدادند او به عنوان خواهر زینب و عضو پژاک تاکنون کجا بوده است و چرا به ناگهان در پوشش یک زن عادی کُرد ظاهر شده است؟ او باید در کوهستان قندیل، با اسلحه منتظر مرگ بر اثر بمباران جنگندههای ترکیه باشد؛ امری که سرنوشت محتوم اعضای پژاک و پ.ک.ک است.
دیدبان که پیشتر تصاویر دنیز در لباس شبهنظامیان پ.ک.ک و پژاک را منتشر کرده بود، اعتقاد دارد که این نمایشهای مضحک چیزی از جنایات پ.ک.ک در قبال کودکان معصومی که قربانی سیستم استالینی پ.ک.ک شدهاند، کم نمیکند. در ضمن مسئولان آرین تیوی باید پاسخ دهند که خانم دنیز جلالیان الان دقیقا کجا مستقر است؟! آیا او آزاد است با خبرنگاران دیگر هم مصاحبه کند؟! آیا او به عنوان فعال مدنی (؟!) در مورد جنایت پژاک در حق اسرین محمدی موضعی ندارد؟ در مورد ترور کولبری به نام عرفان اختر چطور؟
دنیز در مصاحبه با آرین تیوی مدعی شده است زینب جلالیان، در طی سیزده سال زندان با انواع شکنجه و فشار مواجه بوده است. اما چیزی از این شکنجهها نمیگوید! دنیز مدعی شده است دادگاه دولت جمهوری اسلامی، در طی روندی غیرشفاف حکم اعدام را به او تحمیل کرده است. اما از فعالیتهای مسلحانه خواهرش و عکسهای او با نیروهای تروریست پژاک چیزی نمیگوید!
دنیز جلالیان در حالی به طور ناگهانی ظاهر شده است که فراموش کرده خودش عضو یک گروه تروریستی است و البته به عنوان کودکسرباز، قربانی محسوب میشود. مسئولان آرین تیوی نیز فراموش کردهاند به ابهامات در مورد اسرین محمدی و اعترافگیری اجباری از پدر اسرین پاسخ دهند و به همین دلیل در یک سناریوی محکوم به شکست، یک گریلای پ.ک.ک را از کوهستان احضار کرده و لباس انسان عادی بر تن وی کردهاند تا او مجبور به دروغ شود… پ.ک.ک و پژاک باید بدانند با دروغ و اعتراف اجباری و مصاحبه ساختگی، پرونده جلالیان حل نخواهد شد. آنها قصد دارند زینب را نابود کنند تا خود بر جنازه او عزاداری کنند و خود را نگران زنان کُرد معرفی نمایند. غافل از آنکه، در گروهی که ازدواج ممنوع است، زنان یک کالا هستند و آرین تیوی این را فراموش کرده بود…
دیدبان پیشتر اعلام کرده بود که «متاسفانه باید شفاف بگوییم که پژاک همانطور که خانم جلالیان را در سن ۱۴ سالگی برای امور خشن و مسلحانه اجیر کرده بود، اکنون نیز تلاش میکند از زندانی شدن وی نیز بهرهکشی تبلیغاتی کند که این رفتار، بسیار ناجوانمردانه و غیر اخلاقی است. اخباری نیز بهدست ما رسیده است که پژاک از خانواده روستایی و کم برخوردار خانم جلالیان نیز سواستفاده میکند و مشکلاتی را نیز برای آنها ایجاد کرده و با ارایه اخبار غیر صحیح ذهن آنها را مشوش و نگران و سپس اطلاعات غیر واقع خود را به نقل از این خانواده رنجدیده منتشر میکند»