یکی از ویژگی‌های برجسته دانشگاه‌های ایران حضور بسیار پررنگ دختران و زنان به عنوان دانشجو و استاد در آنهاست و این شامل همه مناطق، حتی مناطق کردنشین نیز می گردد. به عبارتی دیگر، زمینه و مسیر خواندن حتی برای افراد ساکن در روستاهای دورافتاده نیز فراهم شده است.
نجیبه شمس فرزند رضا و گوزل نیز همانند دیگر دختران ارومیه دوست داشت درس بخواند و به دانشگاه برود اما در دوره نوجوانی و سن بسیار حساس در دام چند عضو پژاک قرار گرفت. آنان بدون اطلاع پدر و مادرش، نجیبه را فریب دادند و با وعده زندگی بهتر در اروپا و تحصیل در دانشگاه با خود بردند؛ اما نجیبه ناگهان خود را در غارهای کوه‌های سربه فلک کشیده قندیل دید. دیگر دیر بود. نام جدید سازمانی روژین تندورک را برایش انتخاب کردند و در لیست قربانیان ایدئولوژیک اوجالان قرار دادند تا برای مرگ در درگیری با ارتش ترکیه منتظر بماند.
سرانجام زمان موعود فرا رسید و او در اکتبر 2016 در حکاری در داخل خاک ترکیه کشته شد.
سوالی جدی برای افکار عمومی کُرد مطرح می‌شود: «چرا پژاک تا این حد به فریب و ربودن کودکان و نوجوانان و جوانان کرد علاقمند است تا آنان را به دست ارتش ترکیه به کشتن بدهد؟ چرا مدعیان حقوق بشر کرد در مورد نقض صریح حقوق بشر از جمله در این مورد و موارد مشابه سکوت می‌کنند»؟