عبدالباقی محمدنژاد فرزند رحمان و زهرا هنوز نوجوان بود و به مدرسه می رفت که در دام تبلیغات فریبکارانه پژاک قرار گرفت. او در سن حساس نوجوانی بود. پژاک عبدالباقی را نیز همانند ده‌ها نوجوان و کودک دیگر در مسیر اهداف غیرانسانی خود قرار داد. مدت بسیار کوتاهی پس از عضویت و انتقال او به کوه‌های قندیل، بر اثر حملات هوایی ترکیه در دوم اوت سال 2015 کشته شد.
مقصر کیست؟ آیا فقط پ.ک.ک/پژاک مقصر است؟ قطعا کسانی که آگاهانه یا ناآگاهانه به ترویج و تبلیغ مستقیم یا غیرمستقیم ایدئولوژی مسموم عبدالله اوجالان دست می زنند نیز شریک جرم هستند. در این میان فعالان حقوق بشر و مدعیان فعالیت حقوق بشر کردی نیز مسئولیت دارند.
مدعیان حقوق بشر کردی در برخورد با قربانیان پ.ک.ک/پژاک برخورد دوگانه دارند و متاسفانه نه تنها این اقدامات پژاک علیه شهروندان کرد را تقبیح نمی‌کنند بلکه به تبلیغ و ترویج ایدئولوژی عبدالله اوجالان می پردازد. رویکرد دوگانه در حقوق بشر راه را برای نقض بیشتر توسط پژاک باز می کند.
آیا زمان آن نرسیده مدافعان واقعی حقوق بشر کردی انجمن پیگیری سرنوشت افراد مفقودالاثر در پ.ک.ک/پژاک همانند عبدالباقی محمدنژاد را تاسیس کنند و از طرق حقوقی خواهان محاکمه این گروه شوند؟ چه کسی پاسخگوی خون صدها جوان کُرد ایرانی است که توسط پ.ک.ک و ارتش ترکیه کشته شده‌اند؟