به گزارش دیدبان حقوق بشر کردستان ایران، به نقل از المانیتور، پس از تنش بین حزب کارگران کردستان (پ.ک.ک.) و حزب دموکرات کردستان (پارتی)، مسرور بارزانی، نخستوزیر کردستان عراق، بعد از ظهر روز سهشنبه هفته گذشته از واشنگتن خواست تا نیروهای خود را در مرز با سوریه مستقر کند. طبق گفته حزب دموکرات کردستان (پارتی)، یگان های مدافع خلق (ی.پ.گ.)، کردهای سوریه، تلاش کردند به خاک آنها نفوذ کنند و این تلاش منجر به درگیری مسلحانه شد.
هر دو طرف سابقه طولانی در رقابت و تنش دارند. به عنوان مثال، آنها قبلا در به اصطلاح «جنگ برای قندیل» با یکدیگر روبرو شده بودند. احزاب رقیب کُردی عراق، حزب دموکرات کردستان (پارتی) و اتحادیه میهنی کردستان (یکتی) برای قدرت در کردستان عراق از سال 1994 تا 1997 با هم جنگیدند. آنچه که قضیه را پیچیده کرد حضور پ.ک.ک. بود که از نیروهای مسلح یکتی پشتیبانی میکرد. حضور آنها ترکیه را به مداخله در درگیری تحریک کرد. در طی «عملیات چکش» پیشمرگههای پارتی و ارتش ترکیه همزمان به پ.ک.ک حمله کردند، و تلاش کردند پ.ک.ک را وادار کنند تا دوباره به دره بقاع لبنان برگردد. این درگیری به تلفات زیادی از طرفین منجر شد، اما به خروج پ.ک.ک از کوههای شمال عراق نینجامید، و پ.ک.ک. هنوز هم در این کوهها مستقر است.
حزب دموکرات کردستان امروز نیز روابط خوبی با ترکیه دارد و این پ.ک.ک. را آزار میدهد. در طول این سالها، ترکیه عملیات نظامی گستردهای را در منطقه انجام داده و به صورت مرتب با جنگندههای خود مقرهای پ.ک.ک را بمباران میکند. صدها روستای مجاور مقرهای پ.ک.ک. در شمال عراق خالی از سکنه شده و بسیاری از غیرنظامیان قربانی این اقدام شدهاند که این امر، حزب دموکرات کردستان را آزار میدهد.
نگرانیها در مورد درگیری شدید بین کردها در اوایل سال جاری و در بهار آغاز شد، زمانی که پارتی نیروهایی را در منطقه «زینی ورته» (یک گذرگاه استراتژیک بین کوههای قندیل و گاره) مستقر کرد. در همان زمان، ترکها حمله بزرگی را در خاک کردستان عراق انجام دادند و چندین پایگاه نظامی جدید در آنجا ایجاد کردند. این امر منجر به جنگ واقعی در رسانههای اجتماعی بین طرفداران پارتی و پ.ک.ک شد و زنگ هشدارها در سراسر منطقه به صدا در آمد. هنگامی که پارتی، پ.ک.ک را به ایجاد اعتراضات گسترده در شمال عراق متهم کرد، تنشها اوج گرفت. هزاران جوان در اعتراض به فساد، تاخیر در پرداخت حقوق و ناامیدی در زندگی به خیابانها آمدند و سرانجام هفته گذشته، این تنشهای روزافزون به تبادل آتش منجر شد. به گفته سربست لزگین، معاون وزارت امور پیشمرگه در دولت اقلیم کردستان عراق، گروهی حدود 50 نفره از جنگجویان یگانهای مدافع خلق (ی.پ.گ.) از سوریه در مرز فیش خابور تلاش کردند وارد کردستان عراق شوند. هنگامی که پیشمرگههای کُرد عراق در دولت اقلیم کردستان عراق میخواستند این افراد را خلع سلاح کنند، تبادل آتش صورت گرفت.
ی.پ.گ.، شبهنظامیان کُرد سوریه سوریه، با پ.ک.ک ارتباط تنگاتنگی دارند، این ارتباط نیز برای طرفهای درگیری در سوریه مشکل بزرگی است. به عنوان مثال، ایالات متحده همیشه اعلام کرده نیروهای پ.ک.ک باید منطقه را ترک کنند و اگر ی.پ.گ. میخواهد پشتیبانی واشنگتن را از دست ندهد، باید روابط خود را با پ.ک.ک قطع کند. ایالات متحده از لحاظ نظامی و مالی از یگانهای مدافع خلق پشتیبانی میکند، اما تاکنون هیچ تعهدی سیاسی به آنها نداشته است. در همین زمان، آمریکاییها همچنین با کردهای عراق که دههها از نظر نظامی، مالی و سیاسی از آنها حمایت کردهاند، رابطه خوبی دارند.
به گفته مقامات كُرد، گشتهای آمریكا در مرزهای عراق و سوریه اهداف مختلفی از جمله تایید مستقل عملیات قاچاق در مرز، كه برای منطقه كردنشین شمال عراق و متحد اصلی منطقهای آن، تركیه، ارزشمند است، انجام خواهند داد. در همان زمان، حضور ناظران مانع خواهد شد نیروهای پ.ک.ک انتقال نیرو و تجهیزات از مقرهای خود در شمال عراق به کردستان سوریه را انجام دهند. حضور ایالات متحده به عنوان ناظر باعث میشود ی.پ.گ. تحت رهبری پ.ک.ک. و تحت حمایت ایالات متحده ناچار به «قطع روابط با پ.ک.ک» شود، چیزی که هدف اصلی این درخواست است. یک چیز واضح است: «کردها هنوز راهی طولانی برای رسیدن به اتحاد دارند».