اعضای پژاک با وقاحت تمام به پدر و مادرم گفتند که این ما بودیم که پسرتان را از خانه بردیم و البته در آن سوی مرز هم اجازه ملاقات آنها با علی را هم ندادند.
واقعا دیگر نمی دانیم که به کجا پناه ببریم و از چه کسی کمک بگیریم تا از وضعیت محمدامین خبردار شویم، چرا رهبران پژاک با آینده یک نوجوان اینگونه بازی می کنند؟
