بعد از ۴ دهه از انقلاب ۵۷، کومله، حزب دموکرات کردستان ایران، پژاک، خبات کردستان و هر گروه مسلح دیگری، جز امنیتی کردن فضا، نقض حقوق کردها، اقدامات تروریستی، اخاذی از فعالان اقتصادی و تولیدی و به کشتن دادن جوانان کُرد چه دستاوردی داشته است؟ آیا زمان بازاندیشی در این گونه اقدامات مسلحانه نرسیده است؟ این بازاندیشی به توسعه کردستان و حفظ جان صدها کُرد کمک بسیاری خواهد کرد...
بسیاری از کردهای عراقی از تقلب در انتخابات توسط مقامات حزب دموکرات کردستان به رسانه‌های اجتماعی گزارش داده‌اند. ادعاهای مربوط به تقلب درانتخابات به طور گسترده در رسانه‌های اجتماعی دست به دست می‌شود. اتحادیه میهنی کردستان عراق، خواستار تحقیق درباره تقلب رای دهندگان حزب دموکرات کردستان عراق شده است.
دیدبان حقوق بشر کردستان ایران فارغ از مواضع سیاسی طرفین، صرفا نگرانی خود را در مورد جان کودکان و زنان بیان کرده است. دیدبان معتقد است که سران این گروه‌ها باید مسئولیت‌پذیر و به فکر نجات خانواده‌ها باشند. به همین دلیل دیدبان پیشنهاد داده است که اعضای گروه‌های شبه‌نظامی و کمپ‌های آنها تحت نظر سازمان ملل و کمیساریای عالی سازمان ملل متحد در امور پناهندگان قرار بگیرند و مصونیت پیدا کنند.
گروه‌ها و شبه‌نظامیان کُرد مسلح مستقر در مناطق مرزی ایران (اقلیم کردستان عراق)، هدف خود از ایجاد ناامنی و درگیری سازمان‌یافته مسلحانه و اقدامات تروریستی را مبارزه با نظام سیاسی ایران می‌دانند و در چارچوب حق دفاع مشروع تفسیر می‌کنند. این ادعا چقدر صحیح است؟
