اعضای پژاک با وقاحت تمام به پدر و مادرم گفتند که این ما بودیم که پسرتان را از خانه بردیم و البته در آن سوی مرز هم اجازه ملاقات آنها با علی را هم ندادند.
واقعا دیگر نمی دانیم که به کجا پناه ببریم و از چه کسی کمک بگیریم تا از وضعیت محمدامین خبردار شویم، چرا رهبران پژاک با آینده یک نوجوان اینگونه بازی می کنند؟
پژاک علی رغم تعهدش در کنوانسیون ژنو کال مبنی بر عدم استفاده از کودکان زیر ۱۸ سال در فعالیت های نظامی این کار را انجام میدهد، بنابراین لازم است یونیسف به این موضوع جدی ورود کند.
بعد از ۴ دهه از انقلاب ۵۷، کومله، حزب دموکرات کردستان ایران، پژاک، خبات کردستان و هر گروه مسلح دیگری، جز امنیتی کردن فضا، نقض حقوق کردها، اقدامات تروریستی، اخاذی از فعالان اقتصادی و تولیدی و به کشتن دادن جوانان کُرد چه دستاوردی داشته است؟ آیا زمان بازاندیشی در این گونه اقدامات مسلحانه نرسیده است؟ این بازاندیشی به توسعه کردستان و حفظ جان صدها کُرد کمک بسیاری خواهد کرد...
نیروهای دموکراتیک کُرد سوریه علاوه بر بازداشت، ربایش و شکنجه مخالفان خود، اقدام به سربازگیری اجباری نوجوانان و جوانان ساکن مناطق تحت سیطره خود می‌کنند.
